Het klinkt logisch: je kat ligt uren te soezen in de zon, af en toe een dutje op de vensterbank, wat rekken en strekken — en dat is het dan. “Ze is gewoon rustig,” denk je. Maar achter die serene façade schuilt soms een waarheid die veel baasjes liever niet horen: je kat verveelt zich te pletter.

Luiheid of verveling?

Katten slapen veel, dat klopt. Maar verveling vermomt zich perfect als rust. Een kat die geen uitdaging heeft, geen jachtinstinct kwijt kan of geen nieuwe prikkels krijgt, schakelt over op spaarstand. Niet omdat ze tevreden is, maar omdat er gewoon niets te doen is.

Een verveelde kat herken je aan subtiele signalen:

• Ze reageert trager op prikkels.

• Ze eet meer (of net minder).

• Ze krabt op ongepaste plekken.

• Ze miauwt zonder duidelijke reden.

Het zijn allemaal manieren om iets van leven in de brouwerij te brengen.

De misvatting van het gemak

Veel katteneigenaars zien hun kat als onderhoudsarm: bak, voerbak, mandje, klaar. Maar een kat zonder mentale uitdaging kwijnt langzaam weg in routine. Ze lijkt braaf, maar vanbinnen dooft haar natuurlijke nieuwsgierigheid.

Een simpele vergelijking: jij kunt ook prima de hele dag op de bank zitten, maar na een week zonder uitdaging begin je zelf tegen de muren te praten.

Wat een kat écht nodig heeft

• Dagelijkse speeltijd met jou: een hengel, een propje papier, iets wat beweegt.

• Variatie: verander af en toe speeltjes, zet dozen of tunnels klaar.

• Jachtmomenten: laat haar “werken” voor eten met voerpuzzels of verstopte snoepjes.

• Nieuwe prikkels: raamzitjes, katten-tv, geuren, planten die veilig zijn om aan te snuffelen.

Katten zijn slim. Als jij ze niets geeft om te ontdekken, ontdekken ze het zelf — en dat eindigt zelden in jouw voordeel.

De kern

De gedachte dat je kat “gewoon veel slaapt” kan een geruststellend excuus zijn, maar vaak is het een foute interpretatie van verveling. Een kat die leeft, jaagt en speelt, slaapt beter én gelukkiger.

In één zin: luiheid is geen karaktertrek — het is een gebrek aan uitdaging, en jij bent degene die daar iets aan kan doen.